ΕΡΓΑ / ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2001-2007

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2001-2007

ΜΙΚΡΟΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ


             

Τον Μάϊο του 2001, ο Λάμπρος Ψυρράκης πραγματοποιεί την δεύτερη ατομική του έκθεση, στον υπόγειο χώρο της Μητροπόλεως 72, στην Θεσσαλονίκη,  με τον τίτλο " Μικροαριστουργήματα ". Το υλικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των έργων είναι οι γυάλινες μικρές χάνδρες που κολούνται πάνω σε καμβά. Τα έργα είναι τα περισσότερα μικρών διαστάσεων, μια και η ολοκλήρωση ενός έργου 40Χ40 εκ. απαιτεί επίπονη καθημερινή εργασία πολλών μηνών. Το δεύτερο συνθετικό του τίτλου αναφέρεται στην εικονοπλαστική μορφή των έργων, που δεν είναι τίποτα παραπάνω απο αντίγραφα γνωστών έργων, των διάσημων καλλιτεχνών του Μοντερνισμού. Συνεπώς η έκθεση απο εννοιολογική άποψη, σχολιάζει το στερεότυπο του Μουσείου Σύνχρονης Τέχνης τύπου ΜΟΜΑ, που οι "αξιοπρεπείς" δυτικοευρωπαϊκές και αμερικανικές πολεις, κατασκεύαζαν κατα συρροή στα μέσα του εικοστού αιώνα, ως απόδειξη πλούτου και κύρους. Άλλα θεωρητικά προβλήματα που τίθενται είναι η εννοιολογική οριοθέτηση της σχέσης, προτότυπο έργο τέχνης-αντίγραφο, καθως και το μεταμοντένο πρόβλημα της "οικειοποίησης" που απο την δεκαετία του 70 πολλοί καλλιτέχνες, 'οπως η S. Levine, είχαν εισάγει. 

ΜΙΚΡΟΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ


             

Τον Μάϊο του 2001, ο Λάμπρος Ψυρράκης πραγματοποιεί την δεύτερη ατομική του έκθεση, στον υπόγειο χώρο της Μητροπόλεως 72, στην Θεσσαλονίκη,  με τον τίτλο " Μικροαριστουργήματα ". Το υλικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή των έργων είναι οι γυάλινες μικρές χάνδρες που κολούνται πάνω σε καμβά. Τα έργα είναι τα περισσότερα μικρών διαστάσεων, μια και η ολοκλήρωση ενός έργου 40Χ40 εκ. απαιτεί επίπονη καθημερινή εργασία πολλών μηνών. Το δεύτερο συνθετικό του τίτλου αναφέρεται στην εικονοπλαστική μορφή των έργων, που δεν είναι τίποτα παραπάνω απο αντίγραφα γνωστών έργων, των διάσημων καλλιτεχνών του Μοντερνισμού. Συνεπώς η έκθεση απο εννοιολογική άποψη, σχολιάζει το στερεότυπο του Μουσείου Σύνχρονης Τέχνης τύπου ΜΟΜΑ, που οι "αξιοπρεπείς" δυτικοευρωπαϊκές και αμερικανικές πολεις, κατασκεύαζαν κατα συρροή στα μέσα του εικοστού αιώνα, ως απόδειξη πλούτου και κύρους. Άλλα θεωρητικά προβλήματα που τίθενται είναι η εννοιολογική οριοθέτηση της σχέσης, προτότυπο έργο τέχνης-αντίγραφο, καθως και το μεταμοντένο πρόβλημα της "οικειοποίησης" που απο την δεκαετία του 70 πολλοί καλλιτέχνες, 'οπως η S. Levine, είχαν εισάγει.